[blok]Złomiarze to nowa, znakomita gra komputerowa naszej rodzimej firmy – Topware.
Jest to gra z gatunku action RPG, lecz myliłby się ten kto oczekiwałby od tego programu
Czystości gatunkowej, ponieważ gra posiada niezwykle zgrabnie wkomponowane elementy gry handlowej i wyścigowej.
Program zabierze nas do bezwzględnego świata polskich złomiarzy, w którym wartość życia jest nierówna wartości złomu, a prawo i zasady egzekwuje się siłą.
Na początku rozgrywki wybieramy postać jaką będziemy kierować przez resztę gry. Do wyboru mamy:
1}Charyzmatycznego i inteligentnego, lecz słabowitego Rycha- który doskonale zna się na cenach poszczególnych metali i świetnie potrafi negocjować{ jego specjalność to dyplomacja i handel}
2}Silnego i sprawnego bojowo, acz głupkowatego Krzycha – dla którego żaden wózek ze złomem nie jest za ciężki. Dzięki swojej niezwykłej sile Krzych potrafi także bez większych trudności poradzić sobie z konkurentami po fachu, którym marzy się wykluczenie cię z branży i przejęcie towaru. Niestety, ponieważ nie jest zbyt inteligentny osiąga przeciętny utarg na skupie.
Kiedy już wybierzemy sobie postać, przystępujemy do rozgrywki. Obserwujemy ją zza pleców bohatera{zupełnie jak w Tomb Raider, bądź Gothicu}. Słusznym byłoby wspomnieć w tym miejscu, o naprawdę ogromnym wkładzie pracy, jaki w ten program włożyli graficy. – Wszelkie łachmany w jakie jesteśmy ubrani, sterty złomu, bądź też krosty na twarzy wyglądają niezwykle efektownie. Wielkie, wielkie brawa dla grafików i animatorów z Topware! Wracając do rozgrywki, to jej głównym celem jest stanie się potentatem na rynku dystrybucji złomu. Na początku jesteśmy mało doświadczonym, acz pełnym zapału złomiarzem, rozporządzającym swym małym wózeczkiem. Początkowe misje skupiają się na poznaniu okolicy, tudzież jej najważniejszych punktów{ skupu złomu, złomowisk, torowisk, opuszczonych posesji i różnorodnych sklepów w których niejednokrotnie dokonamy zakupów}. Z początku jeździmy sobie spokojnie z wózeczkiem i zbieramy złomek, aby potem sprzedać go na skupie. Za zarobione pieniądze możemy kupić najróżniejsze towary{od wódki zaczynając, a kończąc na coraz nowszych modelach wózków i broni}. No właśnie, walka. Wraz z upływem czasu twoją działalnością zaczną się interesować inni „koledzy” po fachu. Jedni będą chcieli się z tobą zaprzyjaźnić, bądź nawet zawiązać spółkę, inni natomiast będą woleli zlinczować. Tak zacznie się twój bój o byt, któremu na imię złom. Początkowo będziesz radził sobie z konkurentami powalając ich celnymi ciosami łomu, lub sztachety{ bądź nawet szklanego „tulipana”, interakcja z otoczeniem jest wysoka}, lecz później zdobędziesz bardziej śmiercionośne „zabawki”, jak np. noże, pistolety, lub karabiny maszynowe. System walki jest niezwykle intuicyjny i prosty w opanowaniu. Do wyboru mamy kilkadziesiąt ciosów bronią białą , które odpowiednio zastosowane potrafią zrobić z ciała przeciwnika istny „Sajgon”. Wspominałem coś o elementach handlowych, prawda? Otóż w „Złomiarzach” rozróżniamy 4 rodzaje metali z których wykonany jest sprzedawany przez nas złom. Podaję je w kolejności uzyskiwanych cen, od najwyższej do najniższej.
1}Złom miedziany.
2}Złom aluminiowy.
3}Złom stalowy.
4}Złom żeliwny.
Uzyskiwane ceny zależą od współczynnika handlu danej postaci.
Co do elementów wyścigowych, to uaktywniają się one po kupieniu przez nas samochodu z przyczepką , a w dalszej kolejności tira. Wtedy dopiero możemy poszaleć na trasie!
Złomiarze, to gra składające się praktycznie z samych plusów - wartka akcja, różnorodność rozgrywki, ciekawe misje{ np. kradzież kilku kilometrów torów, włamanie do pustej posesji, potyczki z bandami innych złomiarzy}, sprawiają ,że jest to gra do której się wraca. Program posiada niezwykle interesujący tryb gry wieloosobowej, w skład którego wchodzi: deatmach - czyli rozwałka między złomiarzami, race – czyli wyścig z do skupu, z wózkiem obciążonym złomem i tryb trzeci: thief – czyli zawody w kradzeniu jak największych ilości torów, zanim nadjedzie pociąg.
Podsumowując jest to program idealny! Świetna, ostra muzyka w wykonaniu kapeli „Bezrobotnego Józka” dodaje grze niewątpliwego polotu i smaku, którego próżno szukać w wielu polskich produkcjach. Polecam!
[/blok]

Autor: 150