[blok]Człowiek interesujący się sztukami walki mniej więcej wie, jak wygląda samurajski miecz z wąską głownią i prostą, wydłużoną rękojeścią, chronioną przez zredukowaną do minimum gardę. Na co dzień samuraj nosił dwa miecze, zwane daisho: dłuższy zwany kataną oraz krótszy wakizashi. Noszono je ostrzami do góry, zatknięte za pas obi. Współcześnie, jako że epoka samurajów przeminęła, w codziennym treningu zamiast katany używamy Iaito.
Iaito zostało zaprojektowane po II wojnie światowej jako sprzęt treningowy dla adeptów japońskiej szermierki, w tym również Iaito. Trening za pomocą Iaito pozwala uniknąć wypadków, na które narażone są osoby używające ostrej broni.
Ze względu na japońskie przepisy dotyczące broni, a szczególnie zakaz posiadania bez zezwolenia długiego stalowego ostrza, Iaito są robione ze stopów metali kolorowych. Metoda sprawdzania głowni jest wówczas bardzo prosta: policjant lub inspektor przykłada do niej magnes- jeśli odpadnie, miecz nie wymaga zezwolenia. Najczęściej do produkcji Iaito wykorzystuje się stop cynkowo- aluminiowy, który jest stosunkowo elastyczny, a jednocześnie dość dobrze odtwarza cechy fizyczne ostrego miecza, dzięki czemu masa i wyważenie broni są zbliżone do odpowiednich cech katany.
Stop, z którego wytwarza się Iaito, jest stosunkowo miękki i łatwo się przystosowuje do indywidualnych cech posiadacza broni, dlatego nie należy miecza pożyczać. Podczas treningu broń „przyzwyczaja się” do ruchów ćwiczącego, do jego techniki chowania miecza, dobywania, cięć itp. z tego powodu pożyczony miecz może zupełnie nieświadomie zostać uszkodzony przez innego użytkownika!!! Ostrze przesuwające się w saya rysuje tzw. „linie saya”, czyli charakterystyczną linię, po której porusza się ostrze, gdy mieczem ćwiczy jego właściciel. Kiedy bronią zaczyna operować inna osoba, o odmiennej technice, wówczas saya może zacząć się rozszczepiać, obluzowywać tuba itp.
Mówi się, że Iaito potrzebuje niewielu zabiegów pielęgnacyjnych, lub że nie potrzebuje ich wcale. Nie jest to prawda, bo ostrze, które nie jest w żaden sposób pielęgnowane, zaczyna przypominać wyglądem kawałek blachy. Widać na nim wszelkie dotknięcia dłonią, choćby ślady po wykonywaniu noto( chowanie miecza do pochwy). Poza tym na głowni osiada kurz, dlatego ostrze należy odpowiednio często czyścić. Zabiegi konserwacyjne wystarczy wykonać po treningu, wówczas do następnego występujemy z czystym ostrzem. Ktoś, kto dba o swój miecz, najczęściej podchodzi poważnie również do treningu.
Tradycyjne japońskie miary długości to shaku( około 30,3 cm), sun ( ok. 3 cm) i bu ( ok. 30 mm) i w nich podaje się długość miecza. Na przykład miecz o wymiarach 2,55 będzie miał długość dwóch shaku pięciu sun i pięciu bu. Istnieją też specjalne tabele pokazujące, jaką długość powinien mieć miecz dla osoby o określonym wzroście.
Cechy dobrego Iaito:
1. Wymiary: Kupując miecz należy dobrać taki, aby był odpowiedni do wzrostu ćwiczącego.
2. Waga: Zbyt lekkie ostrze powoduje, ze ćwiczący operuje nim jak piórkiem, przez co nie nabiera prawidłowych nawyków. Optymalny ciężar Iaito wynosi około 1,5 kilograma.
3. Głownia: Kupując Iaito należy pamiętać, że tak naprawdę o jego jakości decyduje głownia, która musi być odpowiednio wyważona. Środek ciężkości powinien znajdować się w jednej trzeciej długości głowni, licząc od końca tsuka.
4. Pochwa: Powinna być zrobiona z drewna. Dzięki takiej pochwie głownia się nie rysuje.
5. Rękojeść miecza powinna mieć mocny oplot, menuki we właściwych miejscach, dobrze umocowaną kashira, a tsuba nie może się przemieszczać- jednym słowem nic nie powinno w mieczu klekotać podczas treningu ^^.[/blok]##edit_bymozejko 2005-11-21 21:31:33##ed_end####edit_byterreos 2005-11-27 20:21:49##ed_end##

Autor: 136