[blok]Harpie (gr. harpyiai - "drapieżne", od słowa harpazo "chwytam", "porywam") były uważane, w mitologii greckiej, za bóstwa wichur, które z początku potrząsały złocistym orężem (błyskawice) i ujarzmiały chmury. Uosabiały burze, wichry oraz klęski głodu i zarazy.
Wyobrażano je sobie jako drapieżne ptaki z twarzami dziewczyn, lub pół-kobiety pół-ptaka, osłabione z powodu nigdy nie zaspokojonego głodu. Cuchnące i nieczułe na rany, wrzeszcząc pożerają wszystko, co do tego się nadaje, próbując zaspokoić wieczny głód.
Przypominały one inne uskrzydlone, złośliwe kobiece stworzenia: Syreny i Harpie. Córki Thaumasa- bóstwa morskiego i okeanidy Elektry, siostrą harpii jest skrzydlata bogini tęczy - Iryda, posłanka bogów. Są trzy Harpie: Klejano ("Czarna"), Okypete ("Prędka_w_Locie") i Aello ("Wichrowa").
Prawdopodobnie początkowo stanowiły duchy lub personifikacje wiatru. Ich rola to rola uskrzydlonych, czyniących zło kobiecych duchów. Harpia była zwana również kobietą-potworem, dręczycielką, okrutnicą i sadystką.
W "Teogonii", pisano tylko o dwóch Harpiach: Aello i Okypete, dopiero w późniejszych tekstach dochodzi trzecia Klejano. Komentator Wergiliusza, Serwiusz, twierdził, że harpie są furiami w Piekle, harpiami na Ziemi i demonami "dirae" w Niebie.
Te skrzydlate bóstwa to istoty groźne i ohydne ptaszyska o mocnych szponach, które nawiedzają wyspy i wybrzeża, rabując ludzki pokarm. Nie są i nigdy nie były prześladowane. To zawsze one prześladują ludzi.
Służyły często bogom jako kary. Za przykład może posłużyć przypadek króla Tracji Fineusa, gdy porywały jego jedzenie, wyrywały mu je z rąk a nawet z ust, lub plugawiły jedzenie tak, że niezdatne było ono do spożycia.
Od Harpii, Fineusa uratowali Argonauci - Kalais i Zetes, synowie Boreasza, boga wiatru, z wdzięczności za nieomylne przepowiednie, jakich udzielał im ów król Tracji.
Później harpie przeniosły się na wyspy Strofady na Morzu Jońskim, inna wersja mówi, iż zamieszkały u bram Hadesu.

Jedna z harpii (Podarge "Chyżonoga") urodziła Zefirowi, bogowi wiatru, dwa konie Kasantosa ("Bułanka") i Baliosa ("Srokacza"), owiana jednym tchnieniem Zefira, pasąc się nad nurtem Okeanosa.
Konie te podarowano jako prezent ślubny Peleusowi, księciu tesalskiemu i Tetydzie, pięknej bogince morskiej.
Współcześnie harpiami nazwano jeden z gatunków dużych (mają ok. metra wysokości) ptaków drapieżnych, zamieszkujący lasy równikowe.
Harpia jest też nadal w herbie księstwa Liechtenstain.
[/blok]

Autor: 359