[blok](singiel)Der morgen danach:

NASTĘPNEGO RANKA

Tak wielu ludzi Cię widzi,
Ale nikt nie postrzega Cię tak, jak ja.
Bo tylko ja, pozbawiony Twojego światła,
Cierpię tak daleko od Ciebie.
Potrzebuję Cię - Twojego światła,
Którego nie mogę dosięgnąć z cienia.
Nie widzisz mnie - nie znasz mnie,
Ale ja - z oddalenia - kocham Cię!
Szanuję Cię - wielbię Cię,
Wierzę w Ciebie - pragnę Cię...
Odczuwam Cię - doświadczam Cię,
Jestem przy Tobie - uwielbiam Cię
I nie potrafię już żyć bez Ciebie.

To jest kolejny poranek
A moja dusza leży odłogiem!
To już następny poranek;
Rodzi się nowy dzień,
A mój czas upływa...

Napisałem Ci to wszystko
I więcej jeszcze wyrzuciłem na papier;
Mogłem opisać Ci słowami
Cały ból mojej miłości,
Ale nie smutne wieści
Powinny nieść te linijki,
Lecz mówić tylko: \'Kocham Cię!\'.

Dzisiejszej nocy otrzymałaś mój list.
Modlę się, że przeczytasz te słowa...
W szarości poranka oczekuję Cię;
Czekam na Twoje promienne światło.
Marzę, że niedługo mnie zobaczysz;
Uklękniesz rano pośród cieni
I poprowadzisz mnie do siebie, w światło!

To jest kolejny poranek
A moja dusza leży odłogiem!
To już następny poranek;
Rodzi się nowy dzień,
A mój czas upływa...

BEZ RUCHU

Wszystko zastygło w bezruchu - lecz nic nie stoi nieruchomo...
Mogę jedynie obracać się wokół,
Lecz nie potrafię już pójść przed siebie.
Teraz mogę tylko stać prosto w miejscu...
Nie dostrzegam swojego odbicia w lustrze,
Już nie widzę swego odbicia w lustrze!

Przegrany, wyciągam dłonie, szukając w sobie siły;
Wiem, że kiedyś tutaj była - tu, we mnie...
Przegrany, wyciągam dłonie, szukając w sobie siły;
Wiem, że kiedyś tutaj była...

Wszystko zastygło w bezruchu - nie mogę już,
Jestem tak bardzo zmęczony...
Wszystko zastygło w bezruchu - nie mogę już,
Jestem tak znużony...

Nic się nie porusza - nic nie pozostaje w miejscu...
Czas minął - znieruchomiałem.
W napięciu wpatruję się w siebie, ale nie dostrzegam niczego;
Jestem zbyt mały...
Nie mogę już zobaczyć siebie,
Już nie widzę siebie...

Przegrany, wyciągam dłonie, szukając w sobie siły;
Wiem, że kiedyś tutaj była - tu, we mnie...
Przegrany, wyciągam dłonie, szukając w sobie siły;
Wiem, że kiedyś tutaj była...

Wszystko zastygło w bezruchu - nie mogę już,
Jestem tak bardzo zmęczony...
Wszystko zastygło w bezruchu - nie mogę już,
Jestem tak znużony...

Z żaru, co przełamuje świat:
Niszczące Cię pragnienie.
O wiele za często poddajesz się
Twemu wrogowi - samemu sobie...

Wszystko zastygło w bezruchu - nie mogę już,
Jestem tak bardzo zmęczony...
Wszystko zastygło w bezruchu - nie mogę już,
Jestem tak znużony...[/blok]

Autor: 307