[Książki]


Philip K. Dick, czyli najlepszy pisarz science fiction

[blok]Philip Kindred Dick urodził się 16 grudnia 1928 roku w Chicago. Jego ojciec Joseph Edgar Dick był pracownikiem rządowym, a matka cenzorem przemówień rządowych. Siostra bliźniaczka, Jane zmarła po 41 dniach. Śmierć spowodowana była beztroską matki, Dorothy Grant Kindred, która za późno zgłosiła się z chorą Jane do szpitala. Pozostawiło to trwały ślad w psychice Dicka, który za śmierć siostry obwiniał rodziców, zwłaszcza matkę. Nigdy też nie pogodził się z śmiercią Jane, a motyw rozdzielonych bliźniąt pojawia się również w jego książkach.

Małżeństwo Dorothy i Josepha Dicków rozpadło się w 1931 roku. Po rozwodzie rodziców Philip został z matką i po siedmiu przeprowadzkach zamieszkał wreszcie w Berkley.

Zaczął pisać w wieku 12 lat. Były to krótkie opowiadania i wiersze. W wieku 14 lat napiał swoją pierwszą książkę pt. Return to Liliput. Książka ta nigdy nie została wydana. Opowiadała o odkryciu Krainy Liliputów ukrytej pod powierzchnią oceanu.

W latach 1944 - 46 kilkunastoletni wówczas Philip przeszedł intensywną terapię psychiatryczną. Cierpiał na agorafobię (lęk przestrzeni) i inne schorzenia natury psychicznej.
W wieku 18 lat Philip wyprowadził się od matki. Początkowo mieszkał wraz z kilkoma artystami, ale szybko przeniósł się do małego mieszkania na poddaszu. Wtedy też zaczął chorować na tachykardię, czyli znaczne przyspieszenie akcji serca. Przyjmowane leki łagodziły objawy choroby, ale szybko spowodowały uzależnienie pisarza.
W 1947 roku Dick otrzymał dyplom ukończenia Berkley High School i rozpoczął pracę w sklepie z płytami i sprzętem TV. Praca umożliwiła mu wynajęcie prawdziwego mieszkania i podjęcie studiów na wydziale germanistyki i filozofii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkley.

W maju 1948 roku Dick ożenił się z Jeanette Marlin, jednak małżeństwo to przetrwało tylko sześć miesięcy. Wkrótce po rozwodzie poznał swoją drugą żonę Kleo Apostolides studentkę z Berkley. Ślub odbył się w czerwcu 1950 roku.
Równocześnie Dick cały czas tworzył i próbował bez powodzenia publikować swoje teksty. W czerwcu 1952 roku znalazł agenta: Scota Mereditha. Wówczas Dick porzucił pracę i całkowicie oddał się pisarstwu. Na łamach prasy zadebiutował w tym samym roku opowiadaniem \"Roog\" opublikowanym w Planet Stories.
Trzy lata później opublikował pierwszą powieść \"Solar Lotery\" (Słoneczna Loteria) wydaną nakładem wydawnictwa Ace Books. Do roku 1958 napisał i sprzedał około osiemdziesięciu opowiadań.
W latach pięćdziesiątych Dick napisał również siedem powieści współczesnych, jednak żadnej nie udało mu się opublikować. Za życia doczekał się wydania tylko jednej z nich: \"Confession of Crap artist\" (Wyznania łgarza) jednak stał się to dopiero w 1975 roku.

Pod koniec lat pięćdziesiątych wraz z żoną Dick przeniósłi się do Point Reyes w Marin Country. Tam poznł Anne Williams Rubenstein. Po pięciu miesiącach rozwiódł się z Kleo i ożenił się z Anne.
25 lutego 1960 roku Anne urodziła mu pierwsze dziecko - córkę, którą nazwali Laura Archer. Podobno pierwszymi słowami pisarza po narodzinach Laury były: To dla Jane.
W tym czasie Dick popadł w uzależnienie od amfetaminy. Przyjmował ją, by utrzymać szaleńcze tempo pracy: dziennie pisał do 60 stron maszynopisu. Narkotyk powodował jednak coraz częstsze załamania nerwowe pisarza.
Z drugiej jednak strony amfetamina zaczęła również wpływać na jego twórczość. Pewnego dnia będąc pod jej działaniem Dick ujrzał jak sam później mówił\" ...oblicze zła z pustymi, metalowymi oczodołami, a co najgorsze - to był Bóg\". W ten sposób powstała postać Palmera Eldritcha znana z \"Trzech stygmatów...\".

W 1964 roku rozpadło się trzecie małżeństwo pisarza. Anne nie wytrzymała zmiennych nastrojów męża i odeszła. Wkrótce jednak Dick poznał dwudziestojednoletnią Nancy Hackett, z którą przeprowadził się do San Raphael, gdzie poślubił ją w roku 1966. Po roku Dickowi urodziła się druga córka - Isolda. Jak poprzednie małżeństwa tak i to nie było zbyt trwałe - Nancy opuściła Dicka w 1970 roku, zabierając ze sobą Isoldę. Wraz z jej odejściem rozpoczął się najgorszy okres w życiu pisarza. Brał coraz większe ilości narkotyków i popadał w coraz głębszą depresję. Pod koniec 1970 roku miało miejsce włamanie do jego domu. Łupem złodziei padło prywatne archiwum pisarza. Ponieważ sprawcy najprawdopodobniej byli zawodowcami Dick podejrzewał wszystkich: rząd, CIA, FBI, a nawet dealerów narkotyków. Wydarzenie to zachwiało kruchą równowagą psychiczną pisarza i stało się początkiem paranoi, w którą coraz częściej popadał.
Powieści pochodzące z tamtego okresu (np. \"Flow my Tears, the Policeman Said\" (Płyńcie moje łzy, rzekł policjant) czy \"The Scanner Darkly\" (Przez ciemne zwierciadło) przesycone są strachem przed wszechobecnością policji i totalitaryzmem.

Rok 1973 obfitował w ważne dla Dicka wydarzenia. Wyjechał do Kanady i na konwencie science-fiction w Vancouver, jako honorowy gość wygłosił swój słynny referat pt. \"The Android and the Human\" (Robot i człowiek). Następnie podjął nieudaną próbę samobójstwa. Po opuszczeniu szpitala zdecydował się na terapię odwykową w ośrodku dla narkomanów w Vancouver. Jak sam mówił okres \"odwyku\" był jednym z najważniejszych w jego życiu.

Po powrocie do Kaliforni spotkał Tessę Bousby, która została jego piątą i ostatnią żoną. Jeszcze w 1973 roku z tego małżeństwa przyszedł na świat, jako trzecie dziecko Philipa K. Dicka, syn - Chistopher.

Przełomowym rokiem w życiu pisarza był rok 1974, kiedy to doznał szeregu mistycznych wizji, które na zawsze zmieniły jego życie. Nigdy do końca nie wyjaśnił ich pochodzenia i znaczenia, a efektem była \"Egzegza\" nie opublikowany jak dotąd w całości wywiad Dicka z samym sobą , oraz trylogia \"Valis\".
W swoich wizjach Dick słyszał tajemnicze głosy, widział promienie różowego światła, a nawet panoramę starożytnego Rzymu. Mogły to być objawy schizofrenii, dla której przebiegu takie wizje są dość typowe, jednak żona Dicka twierdziła, że i ona słyszała głosy. Tajemniczy głos powiedział także Dickowi na co choruje jego syn Chistopher. Lekarze, po ponownym zbadaniu chłopca musieli zmienić diagnozę, a całe wydarzenie uratowało mu życie. Głosy przekazały mu także dwuwyrazowy szyfr: KING FELIX, który pojawia się w \"Valisie\" raz jako określenie Piątego Zbawiciela, innym razem jako sygnał oznaczający upadek Czarnego Żelaznego Więzienia. Dick nie wiedział czym tak naprawdę były tajemnicze słowa. Podejrzewał, że stanowiły część tajnej transmisji wojskowej.
Wizje trwały jeszcze jakiś czas; panorama Rzymu ustąpiła miejsca obrazowi Ogrodu Palmowego, który pojawia się w \"The Divine Invasion\" (Bożej inwazji) po czym zniknęły.

Philip K. Dick zmarł 2 marca 1982 roku w szpitalu w Santa Ana w Kaliforni. Miał 54 lata. Przyczyną śmierci był wylew zakończony zawałem serca. Ponieważ ciało nie zostało zidentyfikowane przez rodzinę, tylko poddane kremacji wkrótce po stwierdzeniu klicznej śmierci mózgu, pojawiły się plotki, jakoby całe wydarzenie było mistyfikacją.
Smierć przerwała Dickowi pracę nad powieścią The Owl in Daylight (Sowa w świetle dnia).

Do dziś jego książki cieszą się dużym powodzeniem nie tylko w USA ale i na całym świecie (w tym również i w Polsce, gdzie cały czas powstają jego nowe fancluby) Dick jest pisarzem nie byle jakim, a 36 powieści i mnóstwo opowiadań przez niego napisanych cieszą się naprawdę dużym powodzeniem wśród czytelników. Ja sam go lubię, i choć pierwszą jego książkę w moim życiu przeczytałem zaledwie pół roku temu to dzisiaj posiadam już prawie wszystkie jego książki, a także należę do białostockiego klubu fantastyki „UBIK”, który jest poświęcony pamięci tego wielkiego pisarza. Styl, w jakim pisał może nie jest łatwy do odbioru, ale za to daje dużo do myślenia, poszerza horyzonty wyobraźni i niesamowicie wciąga. Jego książki mają zazwyczaj różne tematy. Niektóre traktują o roli Boga w życiu przyszłego człowieka (np. „Deus Irae” ), drugie o uzależnieniu od narkotyków, a jeszcze inne mają podłoże w filozofii, a ich bohaterowie stanowią jakby odbicie charakteru Dicka i jego rozważań na temat sensu życia człowieka.
Treści poszczególnych powieści nie będę przytaczał. Bo i po co? Lepiej je samemu przeczytać.[/blok]


Autor: 773


Nasz serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie. Więcej informacji można znaleźć w Polityce prywatności.

ZAMKNIJ
Polityka prywatności