[blok] "A oto Behemot, którego jak i ciebie uczyniłem. Je zieloną trawę tak jak byk. [...] góry wydają dla niego swój plon i tam igrają wszystkie dzikie zwierzęta polne"
(Job 40,15-20)
Behemoty, to obok Lewiatanów jedne z dwóch rodzajów potworów pojawiających się w Biblii. Behemoty są płci męskiej i w przeciwieństwie do żeńskich lewiatanów, żyją na lądzie. Nie należy ich łączyć z Szatanem i siłami ciemności. Przez starożytnych były one traktowane jako rodzaj dzikich zwierząt. Pierwowzorem behemotów były hipopotamy.
Słowo „behemot” oznacza coś monstrualnego, deprymująco olbrzymiego, potężnego. Hebr. Behemôth to liczba mnoga wyrażająca ogrom od behemâh (bestia, zwierzę). W Biblii behemot został umieszczony, aby świadczył o potędze Boga, który go stworzył.
Behemoty wyłoniły się z chaosu piątego dnia stworzenia. Zapewne należą do jakiejś starszej, mitologicznej tradycji. Ale dosyć już powiedziałem o ich genezie. Teraz trochę o wyglądzie! Behemot przypomina wielkiego, potężnie umięśnionego hipopotama, o wielkim ogonie. Jego skóra jest twarda jak pancerz.
„Oto jego moc jest w jego biodrach, a jego dynamiczna energia w ścięgnach jego brzucha. […] Kości jego to rury miedziane; jego mocne kości są jak drągi z kutego żelaza.”
(Job 40,16-18)
Behemoty są bardzo silne i wcale nie takie powolne, jakby to wynikało z masy ich ciała. Nie są zbyt agresywne. Z zasady żywią się roślinami, trawą. Mają dosyć sielankowy tryb życia. Wylegują się „pod krzewem lotosu, w ukryciu trzcin i trzęsawisk”, w cieniu, przy bystrej rzece.
W czasach późniejszych nadano behemotowi pierwiastek złych mocy. Zmieniła się też jego wizja. Wyobrażano go sobie jako słonia z opasłym brzuchem i łapami niedźwiedzia. We współczesnej fantastyce spotkałem się z behemotem jako rodzajem jakiegoś jaskiniowego Yeti, włochatego, przygarbionego wielkoluda.
[/blok]

Autor: 33