[blok]Hobgobliny są rasą, która powstała dosyć niedawno, a zwłaszcza w stosunku do elfów czy orków. Sama nazwa powstała około lat trzydziestych XVI wieku i określała istoty o zupełnie innym charakterze niż te znane nam z dzisiejszych gier i literatury fantasy. W folklorze angielskim były one dobre i przyjazne. Sama nazwa pochodzi od określenia \'Robin Goblin\', skróconego i lekko zniekształconego do \'hobgoblin\'. Nazwa początkowo odnosiła się do postaci Robina Goodfellow, ale z czasem znaczenie słowa zmieniło się i teraz zazwyczaj odnosi się do rodzaju goblina. Znaczenie terminu \"hobgoblin\" może oznaczać także nienaturalny obiekt, który jest źródłem problemów. Niemniej nie będę omawiać dziś tych dawnych hobgoblinów, a opisze te, które przetrwały do dzisiejszego dnia i nic ni wskazuję, aby coś miało to zmienić.
Istoty te są odmianą zwykłych goblinów, którzy choć są silniejsi to utracili szaleńczy geniusz ich mniejszych pobratymców. Hobgobliny podejmują działania bardziej usystematyzowane i celowe. Są jedynymi przedstawicielami goblinoidów (nie licząc półorków), posiadające na głowie grube i czarne włosy. Skóra hobgoblinów posiada odcień żółtawy, czasem bardziej zbliżony do pomarańczowego, ale nigdy nie jest zielony lub czarny. Mają lekko spiczaste uszy, podobne do elfich. Bardzo łatwo po zmroku pomylić je z ludźmi. Zdarza się, że podają się za wycieńczonych i niedomytych poszukiwaczy przygód. Rysy twarzy hobgoblinów są zbliżone do ludzkich i nie mają tak mocno wysuniętej szczęki oraz cofniętego czoła jak inni przedstawiciele goblinoidów. Osiągają wzrost nie wyższy niż sześć stóp(sto osiemdziesiąt centymetrów), a ważą około dziewięćdziesięciu pięciu kilogramów. Żyją około stu pięćdziesięciu lat, a dojrzewają około trzydziestego piątego roku.
Jest to rasa, która znacznie przewyższa inteligencją orki czy zwykłe gobliny. Dzięki temu część z nich wtopiło się w ludzką społeczność. Nie należy jednak zapominać, że są to istoty mające w naturze zło. Hobgobliny są bezwzględne, brutalne i okrutne, uwielbiają zadawać ból, choć największą satysfakcje daje im zabicie przeciwnika w walce. Jeżeli dojdzie do pojedynku to będą one postępować zgodnie z kodeksem honorowym, gdyż jest to głęboko zakorzenione w ich kulturze. Natomiast bardzo różnie bywa z jego interpretacją. Honor jest dla hobgoblina najważniejszy. Są wyśmienitymi wojownikami, którzy za najlepszy rodzaj śmieci uważają ten, podczas walki. Ich ulubionym zajęciem jest polowanie, a zwłaszcza zdobywanie trofeów. Są niezwykłymi tropicielami i powszechnie uważa się ich za najlepszych łowców głów na świecie. Połączyły one rasowe predyspozycje z nabytymi umiejętnościami i stali się mistrzami w tym fachu. Dodatkowym plusem jest ich niespotykane opanowanie i przebiegłość. Polowanie to ich cale życie, często można traktować te słowa dosłownie, bo jeżeli hobgoblin wyznaczy sobie jakąś ofiarę to gotów jest stracić całe życie na jej złapanie. To wszystko sprawiło, że odnajdujemy je wśród najemników lub łowców głów. Z nieznanych powodów kochają się w zagadkach, których rozwiązywanie uwielbiają. Prawidłowe rozwikłanie łamigłówki wprowadza je niemal w stan ekstazy. Do niemal wszystkich ras mają identyczny obojętny stosunek, aczkolwiek bezwzględnie wykorzystają ich słabości. Każdy, kto nie jest jednym z nich, jest potencjalną ofiarą w przyszłości. Hobgobliny są istotami pozbawionymi mocy magicznej. Ktoś może zarzucić mi kłamstwo, ale nie będzie miał racji. Widzieliście hobgobliny, które rzucały zaklęcia? Bardzo możliwe. Jak więc ma się moje pierwsze stwierdzenie do drugiego? Już spieszę z wyjaśnieniem. Otóż hobgobliny porywają najczęściej ludzkie niemowlęta i dzięki mrocznym rytuałom przekształcają je we współziomków, często silniejszych, ale przedewszystkim obdarzonych mocą magicznych, której normalnie urodzony hobgoblin nie ma. Najprawdopodobniej pierwszy taki eksperyment przeprowadził jakiś czarnoksiężnik, ale wymknął się on mu spod kontroli.

Należałoby teraz omówić ich miejsce zamieszkania. Niemniej najpierw kilka słów o ich władzy. Bardzo często przedstawiciele tej rasy są królami goblińskich społeczności, a ich rządy prowadzone są żelazną ręką. Zostają nimi głównie dzięki sile, ale bywają takie osady, gdzie zostały one odsunięte od władzy. Obstawę przywódcy plemiona zawsze stanowią przedstawiciele ich rasy. Większość ich społeczności mieszka w małych wioskach, aczkolwiek część z nich podróżuje po świecie. Ich osady są budowane w oddali od miast innych ras na równinach i nigdy w lasach, których nie znoszą. Zwykle utrzymują się one z polowań, handlu lub rzadziej napadów. Każdy spór rozwiązywany jest poprzez pojedynek. W ich społeczności są silne więzi rodzinne, a najczęściej wszelkie walki są toczone nie przeciwko innym rasom, ale między poszczególnymi nie lubiącymi się rodami. Ich osady są samowystarczalne pod każdym względem, a wyrabiana przez nich broń, choć prymitywna to równie skuteczna, co elfia czy ludzka wykuwana w najlepszych kuźniach. Posługują się one językiem orczym i związku z tym również ich imiona są takie same, jak orków.

Hobgobliny powstały jako rasa dobra i przyjazna, ale w którymś momencie ktoś je zmienił. Te znane nam z folkloru angielskiego przestały istnieć i w dzisiejszej fantasy przetrwała wizja brutalnych, złych i niebezpiecznych wojowników. Nie są rasą często wykorzystywaną w literaturze, a raczej prym wiodą w grach. W ten sposób poznaliście całą prawdę o tej rasie.[/blok]

Autor: 5047